Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Nazwa pochodzi od „ministrare” znaczy „służyć”. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Pomaga również po zakończeniu Mszy świętej.
Ministrant jest tym, który „niesie znaki”. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne i dla liturgii mają szczególnie ważne znaczenie. Te znaki mają ludziom wierzącym coś przedstawiać i wskazywać na inną rzeczywistość.
Ministrant powinien sam „być znakiem”. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowanie w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych!
Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” nie znaczy tak jak w kinie, albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać! „Uczestniczyć w liturgii” to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!
W naszej wspólnocie parafialnej jest 17 ministrantów, którzy swoją obecnością, pomocą, zaangażowaniem stają się znakiem i służą Panu Bogu przez szczególny udział w liturgii. Spotkania tej grupy odbywają się dwa razy w miesiącu w soboty. Opiekunem wspólnoty ministrantów jest ks. Marcin Brząkała.
Formacja ministrantów to nie tylko nauka posługiwania przy ołtarzu. To przede wszystkim przybliżanie się do Boga, to coraz głębsze i lepsze rozumienie liturgii, jej sensu i istoty w życiu każdego z nas.
Oczywiście według starego powiedzenia: „W zdrowym ciele, zdrowy duch” nie braknie wspólnych zabaw, rozgrywek piłki nożnej czy innego sposobu spędzania wolnego czasu.
Zachęcamy do przyłączenia się do tej zaszczytnej i wspaniałej grupy w naszej wspólnocie parafialnej!
X PRZYKAZAŃ MINISTRANTA:
-
Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
-
Ministrant służy Chrystusowi w ludziach.
-
Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem.
-
Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
-
Ministrant poznaje liturgię i żyje nią.
-
Ministrant wznosi wszędzie prawdziwą radość.
-
Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie.
-
Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.
-
Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.
-
Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
ZASADY WEDŁUG ŚW. JANA BERCHMANSA:
-
Serce moje jedynie bezpiecznym żyć może, gdy wytrwa w szczerej, dziecięcej miłości ku Matce Bożej.
-
Mało mówić, dużo czynić.
-
Wielce sobie ważyć drobne sprawy.
-
Jeśli nie dojdę do świętości za młodu, nigdy nie będę świętym.
-
Myśl, żebyś Panu Bogu się podobał, a Pan Bóg o tobie myśleć będzie.
-
Sumiennie dopilnuję punktualnego rannego wstawania.
-
Kto nie docenia modlitwy, nie wytrwa w pobożności.
-
Wszystko, co czynisz, czyń z wielką starannością.
-
Cierpliwość koroną wszelkich cnót.
-
Nie czyń nigdy tego, co Ci się w drugich nie podoba; ale to, co się w nich podoba.
WSKAZANIA DLA LITURGICZNEJ SŁUŻBY OŁTARZA
Pełniący posługę przychodzą do kościoła przynajmniej 15 minut przed rozpoczęciem liturgii. Czas ten przeznaczamy na modlitwę, na duchowe przygotowanie się do uczestnictwa w Eucharystii lub nabożeństwie oraz na ubranie się, przygotowanie potrzebnych rzeczy, pomoc w ubraniu celebransa.
Przychodząc do kościoła udają się najpierw przed tabernakulum, aby oddać pokłon Chrystusowi. Powinni więc wchodzić głównym wejściem do kościoła. Jeżeli ktoś wchodzi przez zakrystię, to nie przyklęka w kąciku, lecz udaję się przed ołtarz, gdzie jest obecny Gospodarz tego domu.
Udział służby liturgicznej we Mszy świętej nie może ograniczyć się do wykonywania powierzonych im czynności. Posługa ma ich prowadzić do pełniejszego włączania się w święte obrzędy, aby uczestniczyć w nich „świadomie i owocnie”.
Spełnianie określonych czynności w liturgii nie może mieć charakteru występu, lecz posługi. Należy więc podkreślać przekazywana treść, a nie samego siebie.
Wszyscy członkowie zespołu liturgicznego pełniący posługę w prezbiterium biorą udział w procesji wejścia i uczestniczą w całej liturgii na swoich miejscach. Do zakrystii wychodzą tylko w razie konieczności. Swoje czynności wykonują we właściwym czasie, bez pośpiechu, nigdy przed zakończeniem czynności poprzedzającej. Do Komunii św. przystępują pierwsi przed pozostałymi wiernymi. Swoją postawą i zachowaniem się dają wiernym przykład właściwego i pełnego uczestnictwa w Eucharystii.
PATRONI MINISTRANTÓW:
-
Święty Dominik Savio
-
Święty Stanisław Kostka
-
Święty Jan Berchmans
-
Święty Alojzy Gonzaga
-
Święty Tarsycjusz